Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

δυο φιλιά και ένας γκρεμός

Πώς να σε στερήσω και πάλι απόψε από την ψυχή μου,
που έχει καθίσει δίπλα στο γκρεμό και καραδοκεί τον ουρανό;
μου ζητάει να πετάξει, να χαθεί στις καμπύλες της παλάμης σου,
μου ζητάει να χορτάσει το αλυκό φιλί σου.

Σώπασε ψυχή μου, σώπασε και κλείσε τα φτερά σου.
Ό,τι στοργή μπορείς και σου ανοίκει
είναι δυο φιλιά και ένας γκρεμός.

1 σχόλιο:

Μαρια Νικολαου είπε...

Kαι κει θα καταλήξουμε τελικά...