καλησπέρα

Καλησπέρα.
Πώς ήταν η μέρα σου;
Είσαι κουρασμένος;
Σε σκεφτόμουνα.
Ο καιρός χάλασε πάλι.
Αλλά είναι Μάιος, είναι άνοιξη.
(η πρώτη σου, σωστά;)
Τη νύχτα, κυριεύει η μελαγχολία.
Είμαι αδύναμη, είμαι φοβισμένη.
Διάβασες τα νέα;
Μια γυναίκα δολοφονήθηκε στο Ιράν.
Η γρίπη εξαπλώνεται.
Δεν απάντησες στο τηλέφωνο πάλι.
Να συνεχίσω να σε πιστεύω;
Να συνεχίσω να σε ερωτεύομαι;
Σκεπάσου καλά όταν θα κοιμάσαι.
Κάνει κρύο.

θα σε συναντήσω ξανά σε έναν άλλο ουρανό

Όχι, δεν θα τελειώσει εδώ.
Θα σε συναντήσω ξανά σε έναν άλλο ουρανό.
Όταν θα είμαι απελευθερωμένη από τις αμαρτίες.
Όταν θα είμαι ικανή να αγαπηθώ.
Αλλά σου υπόσχομαι να σε βρω εκεί
και να σου δώσω έρωτα από τις έξι μου αισθήσεις.

Σε παρακαλώ, προσπάθησε να με θυμηθείς.
Σε παρακαλώ, προσπάθησε να με αποδεχθείς.
Παράβλεψε τα δάκρυά μου, γέλα και κράτα μου το χέρι.
Σε παρακαλώ, επέτρεψέ μου τα πάντα.

Υπόσχομαι, να πληρώσω όλα τα χρέη μου εδώ,
για να μπορώ να σε διεκδικήσω εκεί.
Υπόσχομαι, να μην δειλιάσω και να σου πώ,
τα πάντα από το πρώτο λεπτό.
Υπόσχομαι, να διώξω μακριά κάθε αμφιβολία.

Θα σε συναντήσω ξανά σε έναν άλλο ουρανό,
απομένει μόνο ένας σύντομος περίπατος μέσα στη νύχτα.
Αλλά σε παρακαλώ μην με ξεχάσεις μέχρι τότε,
σε παρακαλώ μην ξεχάσεις τη μοναξιά μου.

μπροστά στην απουσία

Είμαι ένας άνθρωπος δειλός
μπροστά στην απουσία των άλλων
ανήμπορος
δίπλα στη λέξη μοναξιά.
Θέλω όμως τώρα να στήσω
τα τρεμάμενα πόδια μου
απέναντι στην άτεγκτη γλυκήτητά σου,
ένα γιατί να κατορθώσω να ρωτήσω.

Και πώς να θελήσω να αγγίξω
το σκούρο, γλυκό σου δέρμα
με τις δικές μου ρυτίδες;
Πώς να ζητήσω το λόγο
από τα λαμπερά σου μάτια
για τα τόσα δάκρυά μου;
Πώς να τολμήσω να μιλήσω
μπροστά στο απείθαρχο χαμόγελό σου
για τον δικό μου πόνο;

Σωπαίνω.

Μα μία μόνο λέξη
σε παρακαλώ
επέτρεψέ μου:
Έλα.