μπροστά στην απουσία

Είμαι ένας άνθρωπος δειλός
μπροστά στην απουσία των άλλων
ανήμπορος
δίπλα στη λέξη μοναξιά.
Θέλω όμως τώρα να στήσω
τα τρεμάμενα πόδια μου
απέναντι στην άτεγκτη γλυκήτητά σου,
ένα γιατί να κατορθώσω να ρωτήσω.

Και πώς να θελήσω να αγγίξω
το σκούρο, γλυκό σου δέρμα
με τις δικές μου ρυτίδες;
Πώς να ζητήσω το λόγο
από τα λαμπερά σου μάτια
για τα τόσα δάκρυά μου;
Πώς να τολμήσω να μιλήσω
μπροστά στο απείθαρχο χαμόγελό σου
για τον δικό μου πόνο;

Σωπαίνω.

Μα μία μόνο λέξη
σε παρακαλώ
επέτρεψέ μου:
Έλα.