Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Αυτή η νύχτα

Αυτή η νύχτα εδραίωσε την απουσία σου.
Δεν μπορείς; Δε θέλεις;
Μην ανησυχείς για μένα.

Φταίει που μερικές φορές,
μπερδεύω τα χέρια των φίλων μου
με τις αγκαλιές σου, ή
τα αστέρια με αεροπλάνα που μας ταξιδεύουν.
Άλλες φορές νιώθω τον ήλιο,
σαν να ήταν το χάδι σου το πρώτο.
Δεν έχει σημασία.

Η νύχτα σε λίγο θα ξεθωριάσει.
Η σιγουριά της μοναξιάς,
θα δώσει τη θέση της στη σιγουριά της ημέρας.
Μην ανησυχείς για μένα.

Ο χρόνος και ο κόσμος,
κάτι θα δώσουν από την απεραντοσύνη τους
και στους αξιοπαθούντες.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ζεστά απογεύματα

Ο καιρός είναι πανέμορφος,
εφάμιλλος της πιο ζεστής αγκαλιάς σου.
Τα απογεύματα, πριν νυχτώσει,
το βλέμμα μου ξεφεύγει από την οθόνη
και νομίζω πως σε βλέπω
μέσα στην παρακμή του ήλιου.
Και είναι όμορφα τα χρώματά του την ώρα εκείνη.
Ζεστά, φιλόξενα, ταξιδιάρικα
χρώματα που σου πάνε.

Να με ψάχνεις πιο συχνά.
Κι ας σημαίνω λίγα.
Γιατί ακόμα και αυτές οι γλυκές μέρες,
χάνουν κάτι από την αξία τους
μέσα σε αυτή τη μελαγχολία.