Ο καιρός είναι πανέμορφος,
εφάμιλλος της πιο ζεστής αγκαλιάς σου.
Τα απογεύματα, πριν νυχτώσει,
το βλέμμα μου ξεφεύγει από την οθόνη
και νομίζω πως σε βλέπω
μέσα στην παρακμή του ήλιου.
Και είναι όμορφα τα χρώματά του την ώρα εκείνη.
Ζεστά, φιλόξενα, ταξιδιάρικα
χρώματα που σου πάνε.
Να με ψάχνεις πιο συχνά.
Κι ας σημαίνω λίγα.
Γιατί ακόμα και αυτές οι γλυκές μέρες,
χάνουν κάτι από την αξία τους
μέσα σε αυτή τη μελαγχολία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου