Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

η λύπη

Μην μου στερείς τη λύπη σου
και η λύπη κάνει τη γοητεία μας απτή.
Μπορεί να ξεγυμνώσει την τρωτή πλευρά μας,
-η λύπη με την πειστική αγένειά της-
να μας καρφώσει τα πιο γλυκά χαμόγελα
και ένα ένα, μπορεί, σαν παιδί
να τα μετράει τις ώρες της σιωπής.
Μα πιο πολύ γι'αυτό σου το ζητάω,
γιατί η λύπη είναι συμπληρωματική όλων μας των παθών,
μην μου στερείς τη λύπη σου.

1 σχόλιο:

Μαρια Νικολαου είπε...

Η λύπη ειναι συμπληρωματική και τόσο μα τοσο επιμονη στο να γαντζωνεται πανω μας...