η λύπη

Μην μου στερείς τη λύπη σου
και η λύπη κάνει τη γοητεία μας απτή.
Μπορεί να ξεγυμνώσει την τρωτή πλευρά μας,
-η λύπη με την πειστική αγένειά της-
να μας καρφώσει τα πιο γλυκά χαμόγελα
και ένα ένα, μπορεί, σαν παιδί
να τα μετράει τις ώρες της σιωπής.
Μα πιο πολύ γι'αυτό σου το ζητάω,
γιατί η λύπη είναι συμπληρωματική όλων μας των παθών,
μην μου στερείς τη λύπη σου.