απουσία

Πώς να γλυτώσεις από αυτή την απουσία,
που δεν αφήνει ανέγγιχτο ούτε ένα βράδυ;
Που διαθλάται συνεχώς μέσα στις λίγες μας στιγμές,
στιγμές που σέπονται μέσα στη μοναξιά.
Και είναι ο πληθυντικός τους αυτός που με τρομάζει.
Γιατί μία απώλεια δεν είναι ποτέ ο λόγος.
Είναι όλα αυτά τα πρωινά που που ξημερώνουν άσπηλα
και ο πόνος τους ξεχνιέται στο πέρασμα της μέρας.
Γίνεται συνήθεια που μας χωρίζει ακόμα πιο πολύ.
Ποιο είναι το αντίδοτο του αποχωρισμού, όταν γυρισμός δεν υπάρχει;
Νιώθω τη φωνή σου κάπου μακριά να απαντάει:
αν φύγεις μια φορά δεν αναγνωρίζεις την επιστροφή,
μαθαίνεις μόνο να φεύγεις ξανά.