Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

μονόπρακτα

Στην αισθητική των ματιών σου
θέλω να έχω παίξει και εγώ ένα ρόλο.
Πώς γελάς και πώς θυμάσαι
να μην είναι ξανά το ίδιο.
-
Αν τελειώσουν τα λόγια, μην νοιάζεσαι
έχουμε τη μουσική να μας γλυκαίνει.
Να σκύβει κάθε τόσο, σαν μάνα
να σκάει που και που ένα χαμόγελο.
-
Εσύ δεν μου έχεις αφήσει τίποτα.
Μόνο έναν πόνο και μια ανάμνηση.
Να τρέχω κάθε τόσο, να τρέχω
και να σε ψάχνω στα όνειρά μου.
-
Και εγώ τα στρέφω όλα προς εσένα
και σου χαρίζω λόγια και σκέψεις.
Έχω κλειδώσει στην ανάμνησή σου
ήχους και άπειρες εικόνες.
-
Δεν ξέχασα, ούτε ξεχνάω.
Όποιος ξεχνάει τις εμπειρίες του
θα αναγκαστεί, αργά ή γρήγορα
να τις ξαναζήσει.
-
Αν αναρωτιέσαι πού βρήκα τόσο πείσμα,
να ξέρεις ότι είναι μόνο μια απάτη.
Για να μη φοβάμαι τη δειλία μου
και αποστρέφομαι τη δύναμή μου.
-
Την καταστροφή μου θέλω να τη ζω
μέχρι τελευταίας ρανίδος.
Να βουλιάζω στη δυστυχία μου
ως εκεί που δεν υπάρχει οξυγόνο.
-
Εκεί έχω βρει τον εξελιγμένο μου εαυτό,
να συναναστρέφεται μικρόβια ανθεκτικά
και να ζει μέσα σε διαστροφές.
Να τρέφει τα κύτταρά μου με κουράγιο.
-
Την ημέρα που θα σε συναντήσω
θέλω να είμαι νηφάλια,
να ζω σε μια ελευθερία ηθική
και να αντικρύζω τον κόσμο κατάματα.
-
Μέχρι να σταματήσει η επίδρασή σου
θα προσπαθώ να κρίνω και να κρίνομαι,
να αντιτάσσομαι στην οργή των καιρών.
Θα φτιάξω έναν κόσμο δυνατό και εύσπλαχνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: