Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

αποχαιρετισμός

Σου ζήτησα να κλείσεις τα μάτια και επέστρεψες
μια άρνηση με την υφή της πέτρας.

Και ήρθαν θάλασσες, άμμος και αγέρι
αλλά ένα αντίο δεν αξιώθηκαν να ακούσουν.

Νανούρισαν τις νύχτες, ψυθίρισαν στη σιωπή
και το χαμόγελό σου δεν κατάφεραν να φτάσουν.

Πως με πονάς την ώρα που δύει ο ήλιος
κατάλαβε μόνο ένα κατάλευκο πουλί,

που ανοιγόκλεισε τα φτερά του στο λιμάνι
ανασαίνοντας έναν ύστατο αποχαιρετισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: