Επέτρεψέ μου να ονειρεύομαι και να ελπίζω,
να ζωγραφίζω, με λίγο από το μαύρο σου
και να αντιστρέφω τις πιο πικρές λέξεις.
Να τις κάνω νανούρισμα και καθαρό ήχο,
στίχο, να τις στέλνω χωρίς θυμό πια
στα κρεβάτια που με φιλοξένησαν άτσαλα.
Νύχτα! την παρέα σου ποτέ δεν ξέχασα,
έχασα,όμως κάθε καινούρια αρχή.
Από όλες τις εικόνες μου, ήσουν η μόνη πιστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου